1,5 jaar lang duurde de verbouwing van de West-vleugel van zorgcentrum Langedael. Geen makkelijke periode, want de bewoners moesten tijdelijk een ander onderdak vinden. Dat vonden ze in zorghotel De Heerenhof in Mechelen. Dat is echter geen verpleeghuis, maar met de nodige flexibiliteit van bewoners en medewerkers werd het toch allemaal goed doorstaan. Want de verbouwing was echt wel nodig na 26 jaar. De zorgvraag is steeds zwaarder geworden en de inrichting voldeed niet aan de eisen die daarmee gepaard gaan.
Bij de feestelijke opening waren veel mensen van de gemeenschap aanwezig. Wethouder Erika Jaegers nam de honneurs waar voor burgemeester Harry Leunessen die door de griep was geveld. Ook de voorzitter van het Sevagram-bestuur liet zich om diezelfde reden vertegenwoordigen door bestuurslid Trudy Severens. “Zo zie je maar”, grapte zij, “als de mannen ziek zijn, staan de vrouwen op het podium.” Langedael had zich eigenlijk geen betere spreker dan wethouder Jaegers kunnen wensen. Zij zat immers 4 jaar lang aan de balie van het zorgcentrum. Ze kon zich nog goed herinneren hoe blij de bewoners waren toen het verpleeghuis 26 jaar geleden van de Wolfskoel naar beneden verhuisde. Daarna woonde men er zó graag, dat menigeen – na aanvankelijke tegenzin om de eigen 4 muren te verlaten - verzuchtte: “Hauw iech dat mar ieëder jedooa, noe zien iech al mieng vrung werm!”
Door de verbouwing is het er nu nóg mooier en beter geworden. Valt er dan niks meer te verbeteren? Ja, de Oost-vleugel komt ook nog aan de beurt, maar dat gaat veel sneller en is binnen 6 maanden achter de rug. En ach ja, vanaf Langedael naar de kern van Vaals moet je een bergje op. “Maar nu als wethouder, snap ik waarom dat is”, meende Erika Jaegers. “Dat houdt de mensen fit, gezond en vitaal.”
Speciaal voor deze gelegenheid trad het Vaalser quartet ‘Los Catastrofos’ nog eens op. Met hun liedje ‘Engelen’ brachten ze een hommage aan het personeel. Want wie in de zorg werkt, doet dat met veel liefde. Dat merken de bewoners ook heel goed, ook al zijn de sluiers van de dementie over hen gevallen. “Dit is de voor-hemel”, zei een van hen, “en zij zijn de engelen!”
